Lampy naftowe weszły do powszechnego użytku w latach 1860-1865. Wcześniej znano świece i lampy olejne. Ignacy Łukasiewicz, aptekarz, twórca polskiego przemysłu naftowego, pracował nad destylacją ropy naftowej, dążąc do otrzymania paliwa wydajniejszego i tańszego, niż oleje i ich mieszanki. I kiedy już udało mu się wyekstrachować naftę, okazało się, że konstrukcja dotychczas używanych lamp olejnych nie jest dostosowana do nowego paliwa, gdyż zbiornik ulegał rozsadzeniu. I wtedy w 1853 r. I.Łukasiewicz skonstruował pierwszą lampę naftową.
Największą w Europie kolekcję lamp naftowych można obejrzeć w Muzeum Podkarpackim w Krośnie, ale i u nas, w Izbie Regionalnej, też znajdują się ciekawe eksponaty.
Dzieci zapewne zapytają, jak taka lampa świeci, jak to działa. Najkrócej można to wyjaśnić w ten sposób. Do szklanego zbiornika wlewa się naftę i zanurza w niej pasek specjalnej tkaniny, tzw. knot. Drugi koniec jest umocowany w palniku. Na zapalony knot nakłada się szkło, które zabezpiecza płomień i równocześnie równomiernie rozprasza światło. Czy wiecie już jaka jest rola knota?