Najważniejsze literackie wyróżnienie na świecie zdobył Tanzański pisarz Abdulrazak Gurnah. Jak podano w uzasadnieniu, twórcę doceniono za "bezkompromisową i pełną współczucia eksplorację skutków kolonializmu i losu uchodźcy w przepaści między kulturami i kontynentami".
Abdulrazak Gurnah zaczął pisać jako 21-latek na wygnaniu w języku angielskim, chociaż suahili był jego pierwszym językiem. Wydał 10 powieści, m.in. "Memory of Departure" (1987), "Pilgrims Way" (1988), "Dottie" (1990), "Paradise" (1994), "Admiring Silence" (1996), "By the Sea" (2001), "Desertion" (2005) i "The Last Gift" (2011), a także liczne opowiadania. W tekstach zajmuje się problemami związanymi z emigracją i losem uchodźcy, których sam doświadczył. Ceni twórczość Wole'a Soyinki, Ngũgĩ wa Thiong’o i Salmana Rushdiego. Jego dzieła porównywane są z tymi Josepha Conrada, Hemrana Melville'a i V.S. Naipaula.
Żadna z jego książek nie doczekała się dotychczas polskiego tłumaczenia.